ต้องการจบแค่วันนี้ช่วยสอนฉันที.....สอนให้ลืมเธอได้ไหม
ความผูกพันมันไม่อาจทำให้ฉันเปลี่ยนใจ
แต่ถ้าทนอยู่ต่อไป...คงมีแต่ความทรมาน
ขอเสียน้ำตาให้เธอวันนี้
และทางที่ดีเธอก็ไม่ต้องมาสงสาร
ขอแค่เธอช่วยลบภาพวันวาน
แม้ฉันจะทรมาน
ก็ดีกว่ารอคอยปาฏฺริหารย์ที่ไม่มีจริง
เธอเขียนคำ ว่ารักล้น บนใจนี้
ฉันคนดี ให้จีรัง ห้ามพลั้งเผลอ
ท่องเอาไว้ ให้รักแท้ มั่นแต่เธอ
สิ่งเสนอ ยังเฝ้าถาม ความทรงจำ
ฉันคนซื่อ ไม่ฝึกปรือ หรือเคยรัก
จึงถูกหัก อกง่ายดาย คล้ายเรื่องขำ
เชื่อคำพูด คนไม่ซึ้ง จึงระกำ
ความทรงจำ ช่างไร้ค่า วาจาลวง
อยากกลับไปยังจุดที่ไม่มีใคร
อยู่ตัวคนเดียวได้แบบไม่หงอยเหงา
อยากให้สายลมพัดพาทุกสิ่งทิ้งไปไม่เหลือเงา
รวมทั้งสิ่งที่จารึกความเป็นเรา . .. วันรักกัน
อยากให้สายฝน .. . ชำระล้างจิตใจ
จนไม่เหลือร่องรอยใดๆ ระหว่างเธอกับฉัน
แต่ฉันทำได้แค่นี้ . .. ถูกย่ำยีจากความบอบช้ำ . .. นานวัน
หยุดน้ำตาได้แค่นาทีสั้น - สั้น . .. พร่ำเพ้อว่ายังรักกัน
. .. . .. ฉันคิดถึงเธอ
คนอย่างคุณ...จะไปเข้าใจอะไร
ไม่ต้องเหลือความห่วงใย...ให้คนที่ถูกทิ้ง
คุณอยู่ในโลกแห่งความฝัน...แต่ ! ฉันต้องเผชิญกับความจริง
วันนี้เรื่องราวทุกสิ่ง...กำลังหยุดนิ่งพร้อมคราบน้ำตา
คุณคงไม่เข้าใจ
ถึงความรู้สึกหวั่นไหว...เหว่ว้า
เพราะคุณไม่เคยมีหัวใจ...ถึงได้เย็นชา
ถ้ามีให้กันแค่เวทนา...ฉันไม่ปรารถนาต้องการ
ค ว า ม รู้ สึ ก ข อ ง ค น ถู ก ทิ้ ง
วันและคืนกำลังหยุดนิ่ง...เมื่อคุณมองผ่าน
หมดสิ้นแล้วความหมาย...เรื่องราวใดใดในวันวาน
ก้อไม่ต้องมาทำสงสาร...เพิ่มความเจ็บช้ำทรมาน
" ใ ห้ ค น ใ ก ล้ ต า ย "
